Belki de ben bu nedenle çok öfkeliyim. Örgütlülükte güçsüzün ateşi, ancak diğer bir güçsüzü ve kendisini yakar: Ben öfkeli ateşlerimle işte böyle acınacak bir şekilde kendimi ve kendimle birlikte kendimden olanları yakıyorum. Ben günün uyanık saatlerinde sürekli üzerimdeki egemenliklerin zorlanan ve katılımcı kölelik uygulamalarında çaresiz bırakılmışım. Uyurken düşlerimde mücadeleler veriyorum. Çaresizlik ve güçsüzlük düşlerime bile egemen olmuş: Kaçmak istediğimde, dizlerim tutmuyor; koşamıyorum; attığım kurşunlar, eğer varsa, tüfeğin namlusundan çıkar çıkmaz ayağımın dibine düşüyor; Ben uyurken gördüğüm düşlerde bile köleliğimdeki iktidarsızlığımdan kurtulamıyorum.

Ben güçsüzüm, eziliyorum her gün. Her gün medyada güçlülerin şahane yaşamları sergileniyor; güçlülerin meşrulaştırılmış ve gayrimeşru hırsızlıkları ve gaspları da… Salyalarım akıyor. O kadar. Ne ve nerede olduğum hatırlatılıyor bana: Sigaraya hücum ediyorum! Güzeller boy boy: Modacı tüketime hücum! Boylece, köleliğimde özgürlükler ve özgürlüğüm anlatılıyor ve özgürlüğümü ifade ediyorum.

Çoğulculuktan bahsediyor ve çoğulculuğu bölücülükle suçluyorum: Benim gibi giyinmeyen, benim gibi yiyip içmeyen, beni gibi yürümeyen, benim gibi boyun sunmayan köleleri küçümsüyorum, kötülüyorum, içimden kafalarını ezmek geliyor.

Sen elbette böyle değilsin!! Sen çook güçlüsün.   Ayrıca çook rasyonelsin benim gibi.  Meselaaa ben de senin gibi sigaramdan derin bir fırt çekerken, 'AİDS bana işlemez; bir sıcak çorba içerim, geçer gider' diyenlerin ne denli cahil olduklarından bahsederim. Zehirden aldığım doyum damarlarımda dolaşırken tatmin olmuş gözlerle dalga dalga duman yayarım havaya.
Çorba ister misin?
Gerek yok, çünkü sigara AİDS yapmaz.